ŞİİRLERİM

SEVGİ

Yarenimin omzuna
Koydum başımı
Yüreğim yüreğine değdi
Mavi gömleği sevgi koktu
Ellerimi bıraktım ellerine
Huzur işte buydu…


-----------------------------------------------------------------------------

GAZEL

bir seher vakti uyandığında,
el vatanında, el yatağında
karagözlüm, yiğidim, sevdiğim
sen hiç gazel dinledin mi?...

nadasa durmuş bağrında
bin yıllardır buram buram
memleket kokulu hasretlikle
tirşe yeşili Ağu misali
çökmüş oturmuşken göğsüne
vatan özlemin, gurbetlim
sen hiç gazel dinledin mi?

yanık seste türkünün kor misali,
yüreğini dağlayıp dağlayıp yaktığı
gözyaşlarının usul usul aktığı
seni götürüp diyar diyar
bozkır yollara vurduğu!
kara gözlüm, bir tanem
sen hiç gazel dinledin mi?...

fotoğraflarda, mektuplarda
yüzüne, sesine, soluğuna
hasret kaldığım,
gurbet ellerdeki sevdiğim
sen hiç gazel dinledin mi?
bir yanık seste türkünün
yüreğin yanarken kor gibi.

------------------------------------------------------------------------------


AYRILIK

o gitti…
hiçbir şey söylemeden
hiç arkasına bakmadan
yavaş yavaş uzaklaştı…
ne bir söz, ne bir buse
arkasından baktım öylece…

ellerimi bıraktı önce
kayar gibi avuçlarımdan.
mahcup bakan gözlerine
ıslak kirpiklerine
hüzün gizlenmişti sanki…

biliyordum çoktandır onun
uzaklara olan özlemini
deniz kokulu, yosun kokulu
kimsesiz sahillere vurgun
onmaz sevdasını…

sevişirken son defa
bakışları maviye durmuştu
uzaklara tutkunluğu onun
yosun kokuluydu
sahiller boyu…

yitip giderken benden
mahcup ayrılığında
hiçbir seremoni yoktu
ne bir el sallama
ne bir veda
sevda yolları ayrılığın
yosun kokuluydu…

beyaz gömleği gitgide
hayal oldu uzaklarda.
sırtımda soğuk rüzgar
ayaklarımda diken sıyrıkları
toprağa çakılı kaldım
yüreğim üşüdü…

------------------------------------------------------------------------------

ALDANIŞ

sevgilim gittiğinde
dönmemek üzere
bende ölürüm sanırdım.

bedeni toprağa değdiğinde
dost ellerini, dost bakışlarını
yitirdiğimde
bende ölürüm sanırdım.

en iyi dostum arkadaşım sevgilim
o hep sakınanım, o hep koruyanım
onu yitirdiğimde
bende ölürüm sanırdım.

sanırdım da rahatlardım
sevinirdim, acısını duymam diye
böyle apansız hüzünler içinde
kalmam diye…sevgilim yittiğinde.

------------------------------------------------------------------------------

GÜL

çok güzel bir güldü
uzanıp kopardım
bir ses duydum sanki
ince bir sızı gibi
bir şebnem damladı elime
gül ağlamıştı sanki…

------------------------------------------------------------------------------

YILKI ATI

ne çok özlemişti özgürlüğü
hiç yükü olmadan kırbaç yemeden
geçireceği tek bir günü

yaban atları gibi
yeleleri uçuşurken rüzgârda
dörtnala koşacağı çayırları
aheste aheste gideceği yolları

ah! özgürlük bir ödül gibi….

sonunda beklediği gün geldi
ama çöküktü beli büküktü dizleri
hayallerde kaldı,
şaha kalkıp dörtnala koşmalar
yükü olmadan kırbaç yemeden

ah!özgürlük bir ödül gibi….

onu saldılar bir bozkıra
o özgür bir yılkı atı şimdi.

---------------------------------------------------------------------------

KURŞUN

şehit oldu dediler…

durdu nefesim, kesildi soluğum
yüreğimi deldi geçti
kurşun… aynı kurşun

elimde ne vardı da düştü yere
tuzla buz oldu, saplandı göğsüme
bir damla kanım akmadı
kurşun… aynı kurşun
acısı yüreğimde

günler geceler karıştı
çığlıklarım içimde yankılandı
bir damla gözyaşım akmadı
saçlarım ellerimde kaldı
bir o duvara, bir bu duvara
savruldu bedenim vura vura

şehit oldu dediler
yüreğimi deldi geçti
kurşun… aynı kurşun

SAKIZ SARDUNYALARI

yasemin kokulu dingin bir yaz gecesi
yıldızlar ışımış balkonuma ödünç
çıplak ayaklarımda taş zeminin serinliği…
aşağıdaki umarsızlığa gönülsüzken içim
gökyüzü saçlarıma değecek kadar yakın
uzansam avuçlarıma dolar yıldızlar sanki
…uzansam bir devinimlik yer
sanırsınız beni tutan balkon demirleri…ve
gece gölgesinde kalmış sakız sardunyaları…
beyaz geceliğimin etekleri uçuşurken
sanki rengi gece mavisi, derinliği lacivert
gökyüzü üzerime şavkımış ince bir tül gibi…

aşağıdaki yoksul kokulu üzgün yaşamlara karşın
böylesine boş vermişliğe sövgülerdeyken dilim
bin parça öfkeye durmuş yüreğim…ah!
yıldızlar pırıltılar içinde sanki öfkeme inat
en masum çocuk gülüşleri gibi güzel…
içlerinde tek bir tanesi yalnızca benimdi derken
dört bir yandan çocuklar çığlık çığlığa bağrıştı
ortak oldu da yıldızıma, hepsi canı gönülden
ben öldüm sevinçten… öldüm sevgiden!...
yasemin kokulu balkonlarda çocuklar salkım saçak
yarını meçhul çocuklar…yarını hiç olmamış,
yoksul sokaklardaki ceylan gözlü çocuklar…

bir yıldız kaydı gecenin lacivert karanlığında
hiç dönüşümsüz…hiç bilinmeyene doğru
ah! çocukların umut bakan gözleri
dikildi umarsızca gökyüzüne
küskün sakız sardunyalarına değen soluk yüzleriyle…
yasemin kokulu dilekler tutuldu, niyetler edildi
çocukların Tanrıya niyaz edişlerinde…
küçük avuçlarında yıldızların ışıması gibi
büyük umutlarda beklenti oldu duaları
ah! beklenti oldu duaları…

http://www.tulaycellek.com/tulay/eser1.asp?id=1643

----------------------------------------------------------------------------------


İPEKTENDİ MÜJDELER


hüzün
bir tül gibi sardı acılı bedenimi
kara çarşaflara sarılıp sarmalandım
içinden hiç azat olmayacakmış gibi…

bir hançer saplıydı göğsümde hep
çığlıklar içimde gömülü kaldı
ah! çığlıklar içimde gömülü kaldı…

kısır devinimli çırpınışlarla
umarsız dualara durdu bedenim
avuçlarım tanrıya uzandı
tanrıya ulaştı umutsuz yüreğim…

ben hiç ummazken azat olmayı
kara çarşaflar açıldı üstümden
kaydı yere sessiz bir su gibi
umutsuzluk aktı gitti
acılı bedenimden…

uzaklardan bir yerlerden duyuldu
bir bebek ağlaması…ipekten
merhem oldu gönül yaralarıma
otadı içimdeki onmaz ağularımı

müjde oldu umutlarıma apansız
ah! müjde oldu umutlarıma
bir bebek ağlaması ipekten
gül yaprağı oldu taze kokulu…

hiç ummazken ben… apansız
…apansız selli yağmurlar
yağdı üstüme, kutsal sular gibi
tanrının hediyesiydi bana sanki…

yağdı başımdan aşağı uğdu beni
yağmur uğdu, arıttı acılı yüreğimi
ah!arıttı ağulu naçar bedenimi
arıttı hüzüne yatmış kederlerimi.

tanrımın yüce huzurunda bana
bir müjde gibi bebek ağlamasında.
şükürler ediyorum tanrım sana…ve
umuda yatmış taze gül kokulu
ipekten bebek ağlamasında…